เวลา16.30ฝนตกกระหน่ำมากในใจหวั่น
ว่าตัวฉันจะเดินทางไปปัตตานีได้ไหม
พอขึ้นรถสองแถวก็โล่งในหัวใจ
ฝนหยุดให้เดินทางอย่างสบาย
แล้วจะถึงสถานีรถไฟเมื่อไรหนอ
ต้องไปต่อรถไฟตั้งสองสาย
จากแปดริ้วหัวลำโพงลงสายใต้
ด้วยใจเต้นคิดถึงทุกเช้า
หลายปีนักไม่ได้กลับเพราเจ็บป่วย
หลวงปู่ทวดท่านช่วยฟื้นความเขลา
ดลบันดาลให้หายกลับบ้านเรา
ถิ่นลำเนาจากมาหลายสิบปี
รอรถไฟชุมทางเมืองแปดริ้ว
ท้องเริ่มกิ่วรอรถไฟเข้ากทม.ถึงตานี
ได้นั่งรอตั๋วเพราะนั่งรถไฟฟรี
กี่นาทีรถจะมาถึงที่เรา
คิดคำนวนหังลำโพงคงสองทุ่ม
ใจรุ่มๆร้อนใช่หวาดกลัวเพราะความเขลา
ด้วยคิดถึงห่วงหาบ้านเคยเนา
นับวันเฝ้ารอมาหลายๆปี
เสียงตึกตักรถไฟกระทบราง
ดั่งเราร้างจากถิ่นเกิดชีวี
ด้วยเลือกแล้วเจอคนดี
เป็นผู้ที่รักเสมอแม่เกิดมา
สายลมพัดผ่านนอกหน้าต่าง
สองข้างทางทิวไม้สลับหญ้า
เมฆฝนจางกำมะหยี่คลุมฟากฟ้า
ดาวเริ่มมาประดับสลับดำ
หวูดรถไฟดั่งสนั่นได้ยินเสียง
แว่วสำเนียงหัวใจร้องเรียกร่ำ
จงให้คิดถึงถิ่นให้จดจำ
เสียงหวูดังพร่ำเรียกให้กลับมา
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น