รูปกับกลอนที่แต่งต่าง

เจ็บหนอเจ็บกายพอทานทน

สักกี่หนลูกคนนี้ก็ทนได้

คิดถึงแม่ทั้งคืนนอนร้องไห้

วันนี้จะกลับไปหนุนตักแม่เรา

แม้เจอปัญหาก็ยิ้มได้

เพราะมีใจของแม่รับยามเหงา

มือสองข้างลูบผมอย่างเบาๆ

คลายความเศร้าให้ลูกทุกเวลา

โอ้เข็มทิ่มเจาะเลือดแม้เล็กน้อย
แต่ว่าข้อยนั้นเจ็บตามข้อหลาย
เจ็บแผลเจ็บนั้นแค่ร่างกาย
แต่เจ็บใจนั้นไม่หายเพราะตัวเอง

พระท่านสอนให้ลดละทิฐิ
แค่ดำริจากคนพาลไม่ยำเกรง
เดินใจเย็นเขาพูดพร่ำทำเพลง
ปากเขาเองอย่าถือไว้แก่ใจเรา

ท่านสุนทรโวหารเขียนตำรา

จะพูดจาจงพิเคราะห์อย่าโง่เขลา
ฟังเขาพูดผ่านหูพอทำเนา
จงอย่าเอามาเก็บให้เจ็บใจ

เสียงหนึ่งร้องบอกลูกอย่างผิดหวัง

เสียงหนึ่งร้องรำคาญฟังแม่บ่น

เสียงกรี๊ดเสียงเพราะไม่ทน

เสียงหนึ่งปนเศร้าเคร้าน้ำตา

เข้าใจโลกการทำงานอย่างถ่องแท้
พร้อมจะแก้ไขผิดไม่ท้อถอย
ภูมิคุ้มกันพลังใจไม่ใช่น้อย
ยิ้มรับค่อยแก้ปัญหาด้วยปัญญา
บ้านโพธิ์ต้นที่พำนัก
นกน้อยจักอาศัยแสวงหา
สร้างรังน้อยพอตัวกำลังพา
เพื่อเสาะหาจุดยืนของตัวเอง
ลาดขวางทางลาดด้วยฝุ่นผง
แลลมตรงแห้งแตกระแหง
เหนื่อยทำงานยังฝืนพอมีแรง
เหนื่อยเพราะแล้งน้ำใจไม่อยากเจอ